Στο χωριό ο φωτισμός είναι ο ελάχιστος δυνατός. Δεν μπορώ να πω πως δεν βλέπω τη νύχτα όταν περπατάω, αλλά δεν γίνεται κι η νύχτα μέρα. Ένα φως στη μέση του δρόμου κι αυτό είναι όλο. Όσο φωτίσει. Αν υπάρχουν καταστήματα γύρω κι είναι ώρα που φωτίζονται οι βιτρίνες, έχει λίγο περισσότερο φωτισμό. Αν δεν υπάρχουν ή αν έχουν σβήσει τα φώτα τους, τότε τα πράγματα είναι οριακά και δεν μιλάω για το κέντρο του χωριού αλλά και για τις παρακείμενες περιοχές. Κι αν μέσα στο χωριό είναι έτσι, στους παραλιακούς δρόμους που οδηγούν στα ξενοδοχεία τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Δεν υπάρχει ίχνος φωτισμού. Ούτε στο δρόμο, ούτε στις διασταυρώσεις. Μου έχει τύχει να βλέπω τουρίστες να περπατούν με το φακό του κινητού τηλεφώνου για να μην σκοντάψουν και κτυπήσουν. Κι αυτό ισχύει για όλους τους παραλιακούς δρόμους. Θέλετε τουρίστες; σιγά μη θέλετε. Θέλετε πορτοκαλάδα, από πορτοκάλια; Εγώ πάλι γιατί νομίζω ότι δεν θέλετε, ναι, είναι σαν να φωνάζετε δυνατά δεν θέλουμε τουρίστες, δεν θέλουμε επισκέπτες.
Αίτημα των δημοτών και των επισκεπτών είναι να φωταγωγηθεί το χωριό κατά το καλύτερο δυνατό και οι παραλιακοί δρόμοι που οδηγούν στα ξενοδοχεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου